| მილანის ინტერნაციონალე, 2009/10 სეზონის ტრიუმფატორი უმძიმეს კრიზისშია. შავ-ლურჯი ჰეგემონია კრახის პირასაა, რისი მიზეზიც ბევრია: 
1. ტრამვირებული ფეხბურთელების სიმრავლე. ჟულიო სეზარი, ჩივუ, მაიკონი, სამუელი, რივასი, მოტა, მუნტარი, მანსინი, სუასო, მილიტო და კოუტინიო.უმთავრესი მიზეზად რაფაელ ბენიტესის არასწორი სავარჟიშო მეთოდები სახელდება, რამაც კულბის ძირითადი ბირთვის ტრამვიანობა გამოიწვია. თუნდაც 2009/10 სეზენში კლუბის ტრამვრირებულ ფეხბურთელთა რაოდენობა მინიმალური იყო. აღნიშნულს ემატება ის გარემოებაც, რომ ფეხბურთელი რომელიც იშუშებს ტრამვას უახლოეს ტურში გვევლინება ძირითად შემადგენლობაში. ეს ფაქტი ხელს უწყობს ტრამვის რეციდივს, რისი ნათელი მაგალითია დიეგო მილიტოს და კოუტინიოს შემთახვევები. ამასთან, უმეტეს შემთხვევაში ახალმოშუშებული ფეხბურთელი შორსაა სათანადო კონდიციებისგან რაც საბოლოო ჯამში პირდაპირ აისახება კლუბის შედეგიანობაზე.
2. მოტივაციის ნაკლებობა. რთულია მოიგო ყველა შესაძლო ტიტული და შემდგომ პერიოდში გამონახო რესურსი რათა ანალოგიური მოტივაციით იასპარეზო პრინციპულ და ნაკლებად პრინციპულ შეხვედრებში. თუმცა შევთანხმდეთ რომ ნაკლებად პრინციპული შეხვედრების რაოდენობა თანამედროვე ფეხბურთში საკმაოდ მცირეა. რაც შეეხება მოტივაიას, გუნდის თამაში მის ნაკლებობას ადვილად შეამჩნევდა სტაჟიანი გულშემატკივარი. ფეხბურთელები იმდენად უგერგილოდ გადაადგილდებიან, იმდენად უგულოდ ახორციელებენ კომბიანციებს (თუ ამას საერთოდ კომბინაცია ჰქვია) რომ ნებისმიერ გულშემატკივარს ეჭვი შეეპარება ამ კლუბის მიღწევებზე და წარმატებებზე. მოტივაციის დაბრუნება და სათანადო ფსიქოლოგიური მომზადება კი უპირველეს შემთხვევაში მთავარი მწვრთნელის უმთავესიი მოვალეობაა.
3. არასწორი სატრანსფერო პოლიტიკა. სეზონის სტრატზე კლუბმა საკმაოდ სარფიანად გაასხვისა მარიო ბალოტელი. ასევე, უეფას, იტალიის ფეხბურთის ფედერაციის და სპონსორების მხრიდან საკმაოდ სოლიდური თანხმა იქნა ჩარიცხული ნეროაძურის საბანკო ანგარიშზე, რისი მიზეზიც ჩემპიონთა ლიგასა და კალჩოში მოპოვებული შთამბეჭდავი წარმატებები იყო. პრაქტიკაში მიღებულია რომ, გამარჯვებულ შემადგენლობას არ ცვლიან, მაგრამ ნებისმიერ გრანდს რომელსაც აქვს უმაღლესი ამბიციები საჭიროებს რესურს რომელიც იქნება გამოყენებული ფეხბურთელთა ტრამვიანობის ან/და არანორმალური სათამაშო გრაფიკის გათვალისწინებით. სეზონის სტარტზე მილანელთა ქომაგებში იყო მოლოდინი იმ ფეხბურთელთა ტრანსფერების (სახელდებოდა მასკერანოს, კუიტის, კასანოს, ბოკეტის, რანოკიას, ფორლანის, აგუეროს და სხვათა გვარები) რომლებიც სერიოზულად გააძლიერებდნენ კლუბს და საჭიროების შემთხვევაში ღირსეულად შეცვლიდნენ გასული სეზონის ტრიუმფატორებს. სამწაუხაროდ, მივიგეთ აბსოლიტურად საპირისპირო სცენარი. კლუბმა არცერთი მნიშვნელოვანი ტრანსფერი არ განახორციელა. გუნდში მოვიდნენ პერსპექტიული ბიაბიანი და კოუტინიო, ახალგაზრდა ნატალინო, ნვანკო ობიორა და მავანი და მავანი მათნი, რომელთა პოტენციალიც და შესაძებლობებიც ნათალდ გამოჩნდა გასულ ტურებშიი გამართულ შეხვედრებში. ამასთან, არ მოხდა შეტევის ხაზის რეფორმირება და შედეგად მილიტოს ტრამვის და ე’ტოოს დისკვალიკიაციის შედეგად ძირითად შემადგენლობის სტაბილურ წევრებად მოგვევლინნენ ყველასტვის უცნობი წარმოშობით რუმინელი ალიბეკი, ყველასგან ჩამოწერუილი მანსინი (რომლის უიღბლობასაც მორიგი ტრავმა დაემატა) და ზემოთნახსენები კოუტინიო და ბიაბიანი (თუმცა უნდა ავღნიშნოთ რომ, ბრაზილიელ კოუტიონს აშკარად აქვს მონაცემები და პერსპექტივა ითამაშოს დიდი ფეხბურთი, მაგრამ ამ ეტაპზე უმჯობებსი იქნება მისი განათხოვრება სერია ა რომელიმე რანგით დაბალ კუბში, რათა მან მოახერხოს ადაპტაცია და კლასის ამაღლება. შეგახსენებთ რომ მილანის ინრეში ჩამოყალიბებული მრავალწლიანი ტრადიციის მიხედვით ყველა ტრანსფერი ხორციელდება მთავარი მწვრთნელის ხელმძღვანელობით, ხოლო მასიმო მორატის ხელგაშლიოლობა კი ყველასთვის ნაცნობია.
რაფაელ ბენიტესი თანამედროვეობის ერთ-ერთი საუკეთესო პროფესიონალია თავის დარგში, რასაც ამყარებს მისი მიღწევები და წარმატებები. თუმცა, მისი დებიუტი მილანულ გრანდში ფასდება მხოლოდ ორი სიტყვით – სრული ფიასკო. შედეგად მივიღედ არასახარბიელო სატურნირო მდგომარეობა, დიდი ჯაფის შედეგად მოპოვებული ლიგის მერვედფინალი, უამრავი ტრამვირებული ფეხბურთელი, უამრავი გაშვებული გოლი, მხოლოდ ცალკეული ფეხბურთელების ოსტატობის ხარჯზე მოპოვებული გამარჯვებები და ა.შ
მართალია, წარუმატებლობის შემთხვევაში მთავარ მწვრთნელზე ჯოხის გადატეხვა აპრობირებული ხერხია, მაგრამ ხშირ შემთხვევაში ახალი გამარჯვებების საწინდარია. რაფაელ ბენიტესის შემთხვევაში საქმე გვაქს ადამიანთან რომელმაც ჩაიბარა გამარჯვებული მენტალიტეტის გუნდი, აწყობილი მენეჯმენტით და გამართული საკლუბო პილიტიკით.
სამწუხაროდ მისტერ ბენიტესმა ვერ მოახერხა არსებული რესურსის სრული და სწორი რეალიზაცია. აშკარად გამოჩნდა რომ, განვლილ თამშებში მისი ფილოსოფია და ხედვა რადიკალურად განსხვავდება ნოეროაძურის საკლუბო მსოფლხედველობისგან, რაც საბოლოო ჯამში კატასროფულ შედეგებს იძლევა. დროა კლუბის ხელმძღვანელობის მხრიდან გადაიდგას რადიკალური ზომები და შესაბამისად უახლოეს პერიოდში ვიხილოთ კლუბის ახალი მესაჭე. რათა დროულად მოხდეს უმძიმესი მდგომარების გამოსწორება და კლუბის ჩVეულ რიტმში ჩაჯდომა.
|
